Jedną z najbardziej popularnych ulg podatkowych w Polsce pozostaje od lat ulga na dziecko, nazywana również ulgą rodzinną lub prorodzinną. Przysługuje ona rodzicom wychowującym co najmniej jedno dziecko, a jej przyznanie uwarunkowane może być spełnieniem kryterium dochodowego. Na jakich zasadach można korzystać w rocznych rozliczeniach podatkowych z ulgi na dziecko?
Podstawowe warunki korzystania z ulgi na dziecko
Podatnicy, którzy wychowują i sprawują opiekę nad dzieckiem mają możliwość skorzystania z ulgi na dziecko. Taka ulga przysługuje nie tylko biologicznym rodzicom, ale i rodzinom zastępczym i rodzicom adopcyjnym. Wystarczy, aby jeden dzień w poprzednim roku podatkowym podatnik sprawował opiekę nad dzieckiem i mógł udowodnić ten fakt przed fiskusem, aby wykorzystać w pewnej części ulgę rodzinną.
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ulga na dziecko czy dzieci przyznawana jest polskim rezydentom podatkowym w związku z:
- wykonywaniem władzy rodzicielskiej,
- sprawowaniem funkcji opiekuna prawnego, jeśli dziecko z podatnikiem zamieszkiwało,
- sprawowaniem opieki w formie rodziny zastępczej nad dzieckiem, na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Ważne jest również to, w jakim wieku jest dziecko, na które chcemy skorzystać z ulgi rodzinnej. Ulga przyznawana jest w związku z wychowywaniem lub opiekowaniem się dzieckiem:
- małoletnim,
- bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
- do ukończenia 25 roku życia, uczącym się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskało dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych lub z tytułu papierów wartościowych, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawek podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, czyli nie przekraczającej kwoty 3.089 zł.
Podatnik może skorzystać z ulgi na dziecko wyłącznie wtedy, gdy rozlicza się z fiskusem na zasadach ogólnych, według dwustopniowej, progresywnej skali podatkowej – 18 i 32%. Ulga prorodzinna będzie mogła być ujmowana zatem w formularzach:
- PIT-37 – przeznaczonym dla osób, które w poprzednim roku podatkowym pozyskiwały dochody opodatkowane skalą podatkową, za pośrednictwem płatnika,
- PIT-36 – przeznaczonym dla osób, które w poprzednim roku podatkowym pozyskiwały dochody opodatkowane skalą podatkową, bez pośrednictwa płatnika.
Wysokość i tryb odliczenia
Obecnie wprowadzono limit dochodu dla ulgi na jedno dziecko. Rodzic chcąc skorzystać z ulgi na jedno dziecko nie może uzyskać dochodu wyższego niż 56 tys. zł w deklaracji rocznej, a jeśli rodzice rozliczają się wspólnie, ich wspólny limit dochodu wyniesie 112 000 zł. Taka sama kwota obowiązuje dla rodziców samotnie wychowujących dziecko. Kryterium dochodowe nie jest brane pod uwagę, jeśli rodzic lub rodzice korzysta z ulgi rodzinnej na dwoje lub większą liczbę dzieci.
Ulga na dziecko podlega odliczeniu w zeznaniu podatkowym podatnika w wysokości:
- 1112,04 zł na rok na dziecko, przy odliczeniu na pierwsze i drugie dziecko,
- 2000,04 zł na rok na trzecie dziecko,
- 2700 zł na rok na dziecko, przy czwórce lub większej liczbie dzieci.